Drie maal scheepsrecht....!?

Voor de derde keer in mijn zeer jonge leven heb ik een zware blessure opgelopen. Mijn rechter Achillespees is afgescheurd tijdens een wedstrijdje volleybal op school op woensdagnamiddag. Hoe is dat mogelijk vraagt een mens zich af? Wel volgens mij zijn er verschillende oorzaken. Ten eerste heb ik sinds de revalidatie van mijn kruisbandletsel 2 jaar geleden veel te weinig aan sport gedaan. Als je dan na 3 kwartier spelen met de leerlingen denkt dat je voluit kan gaan, je hebt nergens last, dan ga je iets explosiever starten en springen. Die laatste aanloop voor een eerste tempo aanval was er dus te veel aan. Plots stampt er iemand op mijn kuit, dacht ik. Ik draai me snel om en wil die mens naar zijn voeten geven maar... er stond niemand!? Nog voor ik op de grond viel, drong het besef van een maandenlange revalidatie tot mij door en heb ik de omstaanders een welgemeende FUCK toegeroepen. Een stuk of tien keer zelfs. Sorry mannen maar de frustratie was te groot, ik kon me echt niet bedwingen. En pijn deed het echt niet, enkel en alleen frustratie.

Ten tweede is er nog die behandeling met homeo-pathische spuitjes van die ontsteking enkele jaren terug. Daardoor is de pees blijkbaar blijvend verzwakt gebleven. Een traditionele behandeling bij de kine, en rusten zijn blijkbaar betere remedies. MP, je weze gewaarschuwd!! Excentrische oefeningen hebben trouwens hun nut al bewezen met betrekking tot het versterken van peesweefsel (cfr. Pat Viroux).

Een goed gehechte pees (niet de mijne).

Dr. Nick Jansen heeft me donderdag geopereerd. Achteraf heeft hij me kunnen bevestigen dat hij de pees zeer goed heeft kunnen hechten en dat alles weer goed kan komen. 8 weken moet ik nu met krukken lopen en mag ik totaal niet steunen op mijn voet. Als dat wel gebeurt, is de kans groot dat ik binnen de 6 maanden weer op de operatietafel moet. En dat heb ik wel gehad. Deze derde keer is de laatste!

Voorlopig heb ik zin in de revalidatie maar ik weet dat ik het snel beu zal zijn. Ik wil kost wat kost vermijden dat ik nog eens een blessure van deze aard oploop. Dat overleef ik niet meer. Vandaar dat ik zéér ernstig en met eindeloos veel zelfdiscipline de revalidatie ga afwerken. Mijn lichaam moet achteraf opnieuw in staat zijn om gezond aan verschillende sporten te doen. Ik mag er niet aan denken dat ik deze zomer niet kan ravotten met onze Zico in de tuin uit schrik dat er iets verkeerd zal lopen.

Greetz G.