Nee, ik word niet gesponsord. Spijtig genoeg!

Catho heeft vandaag weer heel de dag ter beschikking gestaan van de Zico. En 't was weer de moeite. In de speeltuin aan 't atheneum van Berchem heeft hij zich bezig gehouden met onderzoek naar de verschillende vormen in het witte zand. Jammer genoeg voor hem steekt hij nog altijd liefst een hoopje zand in zijn mond om dan weliswaar vast te stellen dat hij het niet lekker vindt. En toch blijft hij dat maar volhouden. Volhouden zo jongen!

Ondertussen is het Catho opgevallen dat hij tegenwoordig liever achterwaarts van een trapje of een verhoog komt. De voorwaartse versie heeft ongetwijfeld te veel pijnlijke ervaringen opgeleverd. Dat deze evolutie er zat aan te komen wisten we wel, maar de overgang hebben we gemist. Toch wat beter opletten in 't vervolg. Deze stap in de ontwikkeling gaat zelfs zover dat ze achterwaarts door een openstaande deur zullen kruipen. Dat hebben we enkel uit een boek van de Super Nanny denk ik. Of was het die van Kind en Gezin? En dus nog niet uit ondervinding. Zo komen die mannekes tot schitterende strategiën om te leren. Hebben wij (onderwijzend personeel) nu niet geleerd om via positieve ervaringen de leerlingen betere strategiën te leren leren? Blijkbaar is het ouderwetse op uw bakkes gaan toch wel efficiënt. Het blijft te herleiden tot één ding, de enorme wil om te leren. Verbazingwekkend simpel!

Deze avond heeft Catho dan nog even een speeltuin in huis gebouwd. Een Ikea zetel, een Ikea dons en donsovertrek plus een Fat Boy, meer moet dat niet zijn om hem "zo zot als iet" te krijgen.
En maar tuimelen en klimmen, even wenen want het donsdeken lag niet meer waar hij verwacht had, toch weer verder tuimelen en klimmen, zich laten vallen... Het deed toch geen pijn.


En lachen dat het een lieve lust is!! Onze dag kan niet meer stuk. 't Is wel straf dat hij zo opgenaaid van al dat spelen direct is gaan slapen. Slaapwel lieve jongen!!

Wie weet is acrogym wel je roeping?