zondag 31 december 2006

... van het jaar.


Jump van het jaar.



Kippevelmoment van het jaar.



Coach van het jaar.



Ploeg van het jaar.



Teleurstelling van het jaar!!


Zo kan je dus blijven doorgaan met dit soort dingen tot het verveelt en toch kon ik er niet aan weerstaan. Daar heb je dit medium dan ook voor, iedereen kan er zijn ei op kwijt en héél de wereld kan het lezen; dat geeft een eigenlijk wel goed gevoel.

En tot slot wil ik op televisioneel gebied nog één man bedanken voor ik dit jaar afsluit op mijn jonge blog! U kent hem van "Man beet hond", of misschien heb je al een show van hem gaan bekijken, WIM HELSEN!!



Wim heeft met zijn korte, soms grappige en geestige, poëtische bijdragen menig kijker doen genieten van poëzie. Mij deed het spontaan terugdenken aan mijn tijd in de latijnse, pfff 4 jaar tegen mijn goesting... En dan denk ik:" Als hij toen latijn had gegeven, dan had ik het wel graag gedaan!" Een compleet belachelijke gedachte natuurlijk, want toen wist ik niet wat ik nu weet (wat dat dan ook allemaal moge zijn). Het is gewoon straf dat wat goed gebrachte poëzie mij doet terugdenken aan 18 jaar geleden. Ik zal het maar gewoon houden op:" Goed gedaan! Goede vriend van de poëzie."

Een prettige overgang voor iedereen!

zaterdag 30 december 2006

De eerste stapjes

Deze middag komt de familie Oosters nog eens samen. Op het jaarlijks weerkerende kerstfeest zitten alle kinderen Oosters met hun kroost rond de tafel. Alle kinderen is iets te veel gezegd, Jan Oosters heb ik nooit gekend vanwege overleden in '72 geloof ik, en Bruno zal wel gaan skiën zijn. Op enkele kleinkinderen na, waar ik ook toe behoor, zal iedereen aanwezig zijn. De Pater Familias, dat is mijn vader, al zou hij het misschien liever anders gezien hebben. Den Bompa is dan ook al enkele jaren naar de eeuwige jachtvelden om daar voor den Antwerp te supporteren en nog veel meer voor zijn kleinkinderen en achterkleinkinderen. De Pater Familias dus, kijkt daar gewoon naar iedereen en zonder te veel woorden zal hij zien dat het goed is.

De Zico was er weer vroeg bij deze morgen, rond 6u is hij eve
n bij ons komen liggen en om 6u45 kon hij het niet meer houden. Eens zien of hij het binnen 16 jaar ook grappig vindt als ik hem om 6u wakker maak!! :-) Het eerste waar hij mee bezig was vandaag is STAPPEN. 't Stelt nog niet veel voor maar het valt mij vandaag pas echt op dat hij wil stappen. Maandag heeft Catho hem eens laten kennismaken met een looprekje en sindsdien oefent hij elke dag. En hij wil ook echt oefenen, voor maandag was het alleen kruipen wat de klok sloeg. Goed bezig master Zico!

En trots dat wij zijn!!

'
k Ben eens benieuwd wanneer hij nu zijn eerste stapjes zonder hulpmiddel zal zetten. Duurt dat nu nog een week, 2 weken, 3 weken of is hij daar nu eigenlijk al een jaar mee bezig? De volgende vraag houdt mij enorm bezig. Kunnen wij ervoor zorgen dat hij blijft leren op deze manier? Of zal hij, zoals leerlingen op school, vaak zeggen: "Ik kan dat niet," en opgeven voor hij eigenlijk echt heeft geoefend? Ik hoop dat wij hem kunnen leren omgaan met het feit dat je fouten maakt bij alles wat je leert. A flawless performance of whatever kind is just the tip of a huge iceberg.

De groeten van een trotse vader!!

PS:
De executie van de vroegere Iraakse dictator Saddam Hoessein is een "belangrijke stap" op de weg naar democratie in Irak. Dat heeft de Amerikaanse president George Bush vrijdag verklaard.
ONNOZELAAR!!

vrijdag 29 december 2006

De Tijdloze honderd!!

Om 10u zijn ze er aan begonnen op Stu Bru. Met een nummer van David Bowie, we could be heroes, is de Tijdloze 100 op gang geschoten. Vorig jaar was de rode lantaarn nog voor Meat Loaf, maar dat zal die mannen worst wezen. De Tijdloze 100 is een traditie geworden in de geschiedenis van Stu Bru, volkomen terecht trouwens. Ik hoop dat de benefietacties zoals vorige week "Music for Life" ook een traditie zullen worden. Als ik me niet vergis, was het vorig jaar met de "kippesoepactie" van Wim Oosterlinck de eerste keer dat ze op Stu Bru zo stevig geld uit onze zak hebben geschud. Op de één of andere manier zijn Tomas, Kristof en Peter erin geslaagd om bijna 2,5 miljoen euro te verzamelen. 'k Heb het niet kunnen laten om zelf ook een kleine bijdrage te leveren...

'k Vond het by the way wel schitterende radio. Die kerels kunnen wel presenteren, en ze maken van het nederlands dan nog eens een swingende taal. Onze leerlingen zouden er beter een voorbeeld aan nemen. Je kan gerust vlot voor de dag komen en een aardig mondje AN spreken, heus waar. Het algemeen nederlands is VETGEIL!

Ik hoor net op het nieuws dat 2 van onze blauwhelmen in Libanon gewond zijn geraakt. Toch wel straf eigenlijk dat Belgen daar de mijnen van de Israëliërs gaan opruimen. 't Zou waarschijnlijk wel hypocriet zijn, moest Israël dat nu zelf aan het doen zijn. Ik hoop maar dat Juan het er goed vanaf brengt.


Hij zit daar nu al enkele maanden die rotzooi op te ruimen en zo te zien worden ze er niet scherper van.

Juan, als je dit leest... Is dat door de foto, of het eten van Piet, je bent blijkbaar al een paar kilokes bijgekomen? Vlug wat meer aan sport doen, makker, en op je eten letten. Die darmspoeling doen we zeker als je terugbent. 't Zal nodig zijn. Ik kijk er echt naar uit, vooral naar de steak die we erna gaan eten. Doe dat nog goed ginder en voorzichtig zijn he!! Geniet ondertussen nog wat van het prachtige landschap. De groeten!!

Voor vandaag zit het er weer op. Genoeg geschreven, hasta la blogspot.

donderdag 28 december 2006

Nog even voorstellen...

Haha, 't ziet er goed uit zo'n blog... Nu moet ik ook wel even mijn liefste voorstellen. Catho, de mama van Zico, een prachtvrouw! Kijk maar zelf...



Zico is the master!


Begin juli heb ik een boek gelezen van de hand van Dan Millman, Way of the Peacefull Warrior. Zalig boek! Vol levenswijsheden waar je echt iets aan hebt. Hij verwijst daarin af en toe naar de manier waarop kinderen kunnen leren, als volleerde meester in een of ander krijgskunst, gaan zij door het leven. Niets kan hen stoppen. Als alles goed is leren ze op een jaar tijd de complexe taak die "stappen" noemt. Dat inzicht probeer ik ook over te brengen naar mijn spelers. Niet opgeven, veel oefenen om al die vaardigheden onder de knie te krijgen. En niet te vergeten:"Play hard, play smart and have FUN", zoals Morgan Wootten al zei.

Momenteel ben ik al een tijdje bezig in een ander boek van Dan Millman, Body Mind Mastery. Dit leest een pak minder vlot, als een taaie overjaarse steak, maar de smaak zit wel goed. Je kan er iets uit leren. Een aanrader voor al wie met training en coaching bezig is.

't Gaat goed met dat bloggen. Of ben ik nu snel tevreden? Snel kijken of de lay-out me zint... Tot later!

Voor alles een eerste keer


Gisteren vertelde mijn maatje "Double u G" mij over de blog van zijn coach. Nu is dat toevallig een coach waar ik wel wat "bewondering" voor heb. Al is het vooral omdat "zijn" spelers zo veel lof voor hem over hebben; fair, oprecht, gedreven, recht door zee, en vooral het plezier dat hij beleeft... Tot mijn verbazing lees ik op zijn blog niet zo veel over basket af en toe eens een woordje over een of ander succes, meer niet. Maar dat voedt enkel maar mijn positief "buikgevoel" over deze (blijkbaar) ADHD'er.

Dat was voor mij voldoende om er zelf mee te starten. Eens zien of ik ook een begenadigd blogger (lulleman), zeveraar, filosoof kan zijn. Zico zal dit allemaal ook eens lezen (hoop ik althans) als hij er tijd voor heeft en oud genoeg is. Hij is 9 dagen geleden 1 jaar geworden. 't Ligt hier dan ook vol nieuw speelgoed waar hij zich te pletter mee amuseert.