Ik hoop op een Royale overwinning.

Al was het maar omdat een vrouwelijke president mij wel iets zegt.
Al was het maar vanwege het boek Thea Beckman, Kinderen van Moeder Aarde. Voor zover ik het mij herinner werd de maatschappij in dat boek geleid door vrouwen. Toen ik het las,18 jaar geleden, leek mij dat een goeie zet.
Al was het maar vanwege de hautaine Sarcozy, die haar een gebrek aan kalmte verweet. Ik hou wel van mensen die zich durven uiten en toch de controle weten te bewaren.
Al was het maar omdat ze dan de 41ste vrouwelijke regeringsleider wordt. Dat cijfer verbaast mij enigszins. Ik had geen idee dat het er al zo veel (weinig) waren geweest.
Al was het maar omdat een underdog altijd sympathiek is.
...
Vandaar dus.

Het wordt een week zonder mijn liefste Catho. Zij is met de leerlingen van 't 6de op watersportstage in de buurt van Bordeaux. Als schoolreisje kan ik me minder leuke bestemmingen indenken; kiten, golfsurfen en zeilen. Dat ze zich maar een week goed uitleeft daar. Voor ons trouwens een leuke herinnering die stage. Daar zijn de vonken 5 jaar geleden beginnen overslaan. Zon, zee en strand... Catho had het wat lastig om te vertrekken, een week zonder Zico, dat zag ze niet zitten. Een week zonder mij daarentegen kan ze wel verdragen. Zico zal zijn mama ook niet hard missen. Hij beseft het nog niet zo goed. Ze is er gewoon niet. En 't is maar voor een weekje. Dat is zo voorbij.


'k Ga een beetje kuisen nu. 'k Moet toch zorgen dat ze zich daar geen zorgen over moet maken daar in Bordeaux.

greetz

G.