Zaterdagochtend lentepoets bij ons in de straat. Een nieuwe bank, wat mooie potten en zo maak je van een gewone gevel een gezellig "voortuintje". De bank heeft in ieder geval succes bij voorbijgangers die even willen uitblazen. Als ik er op heterdaad kan betrappen leg ik ze op de digitale plaat vast en ziet u ze verschijnen. Misschien moet ik ze à la "Man bijt Hond" interviewen? Zaterdagnamiddag, BBQ met collega Paul en diens vrouw Katrien en dochtertje (8 weken) Lisa in onze tuin. Toch altijd gezellig en relax en lekker!! We zijn wel vrij vlug binnen gaan zitten want zaterdag was het toch maar aan de frisse kant. Eens binnen hebben we nog genoten van een chocoladefondue om dan snel een spelletje Kolonisten van Catan te spelen. Weer geen overwinning voor mezelf maar voor Paul deze keer. 'k Heb trouwens nog geen enkele keer gewonnen met dit spel. Spijtig genoeg denk ik er vaak te laat aan om foto's te trekken en zijn er maar enkele beelden van een gezellige namiddag en avond.
Popol en zijn 2 vrouwen
Zijn 2 vrouwen
Wat is dit? Uw comments zijn welkom. De winnaar wordt uitgenodigd op de bank.
Gisterenavond is de kogel door de sporthal gevlogen. 'k Blijf bij Gembo, een club waar ik me heel goed thuisvoel, om de allerkleinsten een plezante opleiding te geven. De andere gegadigde clubs hebben me niet kunnen overtuigen om Gembo te verlaten. Mijn buikgevoel bleef me naar Gembo "duwen". Een grote coach heeft me onlangs nog verteld dat ik mijn eigen weg moet kiezen en veel in de spiegel kijken. Mijn weg moet nog langs de allerkleinsten passeren vandaar... De grote stap voorwaarts naar Seniors blijft dus nog zeker één seizoen uit.
Zico komt deze morgen plots aandraven met zijn "baby's dierenboek". Hij vond dat het tijd was om samen met hem te lezen. Papa had genoeg in zijn gazet gebladerd. Met een smile tot achter mijn oren heb ik me dan van mijn taak gekweten om hem de dieren te leren kennen. "Poesh? Poesh?": zijn beste vriend. Hij verwart zelfs het konijn met de poes. Weet hij veel dat we nogal veel last hebben van de poezen uit de buurt die onze tuin nog altijd beschouwen als hun reuze kattenbak. Als hij dan in de tuin op zoek gaat naar de "poesh?" zijn wij vertederd door zijn schattige gedrag. 't Blijft één grote vertederende gebeurtenis, dat vaderschap. Eerder deze week nog smolt ik helemaal weg in de auto. Niet zozeer van de warmte maar wel van Zico die door Antonin Dvorak aan het "dansen" sloeg. Onlangs heb ik een cd'tje van ons vader aangeslagen, Cara Klara 3. Eén van de schoonste stukjes daarop is het poco allegro uit vijf bagatellen op 47. En Zico is het daar blijkbaar mee eens. Waar een eens zó stoere jonge man zoal van wegsmelt tegenwoordig. ;-)
Ik was dus de krant aan het lezen. De Morgen van deze morgen staat weer vol leuke koppen. Staat u me toe er één met u te delen. "Coaches en trainers moeten hun atleten naar de film van Marc Herremans meenemen. Pijn en vermoeidheid door sport is een voorrecht, zo blijkt." Wij, leraars en coaches, worden vaak geconfronteerd met jongeren die vaak en snel opgeven. Schotelen wij die gasten echt te moeilijke, zware, onnmenselijke opdrachten voor? Zijn de kinderen te lui? Er zijn geen echte flandriens meer, mensen kunnen niet meer afzien, geen moeite meer doen. Zo extreem moet je 't natuurlijk niet zien. Er zijn inderdaad bengels die niet graag moeite doen. En in onze job, leraars en trainers -sportjournalisten als HVdw-, worden wij vaak geconfronteerd met falen op dat vlak. Niet meer dan logisch eigenlijk, want is het niet onze taak om onze leerlingen, spelers te begeleiden om fouten te leren maken en te blijven maken op weg naar kunnen en kennen?
Het getal staat voor het aantal meter dat ik met mijn eerste fietstocht sinds de fatale 24ste januari heb afgelegd. Deze morgen gaf kine Koen eindelijk het licht op groen voor een uitstap met mijn Ridley. Een tochtje van een 40-tal km mocht wel. "Wat versnellingen en wat lopen op de pedalen, laat die pees maar goed werken!" Met die woorden gaf Koen mij heel veel vertrouwen. Dus deze middag ben ik er dan op uit getrokken. Via kaart 4 van het fietsknooppuntennetwerk; Scheldeland, Mechelen, Lier, heb ik dan een prachtige route uitgestippeld. Mijn tocht bracht me langs Mortsel, Boechout door het zuiden van Vremde helemaal tot net boven Lier, naar Broechem en Ranst, om dan door Wommelgem en Borsbeek terug naar Berchem te rijden.
't Deed deugd, weer eens wat fysieke activiteit. Maar na een kleine 3 maanden relatief niks doen, was het een zware dobber. Mijn gemiddelde lag afgelopen zomer net boven de 30, en dat voor een 1000-tal km. 23 en een klets was het magere gemiddelde van vandaag. Dat slaagt dus DIK tegen. Tussen knooppunt 82 en 87 werd het me al duidelijk, nog geen 20km gereden en 'k was mezelf al tegengekomen. Al een geluk kwam de geur van verse mest me swijlen tegemoet. Meer moest ik niet hebben om me onderweg van de natuur te doen genieten. Telkens mijn neus de verse geuren opsnoof gaf dat energie om door te fietsen en goesting om rond te kijken. Het aroma van verse mest doet me nog steeds terugdenken aan de tijden bij ons Moeke en ons Vake op de boerderij. Nostalgie geeft dus energie. Wat een vaststelling.
Ondertussen heb ik nog altijd geen nieuwe basketuitdaging gevonden. Er zijn wel wat gegadigden maar sportief zijn ze eigenlijk niet (helemaal) wat ik zoek. Tijd brengt raad en geduld is een goede deugd, als je dat hebt weliswaar. Voor mij zijn dit telkens opnieuw lastige periodes. Wie je kent, lijkt soms belangrijker dan wat je kent. Frustrerend. Ik hou de lezers op de hoogte welke club het uiteindelijk wordt.
Zico laat dat ondertussen niet aan zijn hart komen. Hij doet me dat allemaal snel relativeren. Houden zo kerel. Zijn nieuwe zandbak is de nieuwste voltreffer. Check it out!
Alle grote ploegen behalen opeenvolgende titels. Na de cadetten provinciaal van Gembo hebben nu ook de Florida Gators voor het tweede jaar op rij de titel binnengehaald. Alle grote ploegen winnen hun laatste match met 9 punten verschil; Gembo-Makeba 81-72, Florida-Ohio 84-75. Of er een verschil is tussen beide ploegen? 't Zal nog niet zijn zeker. Florida heeft 5 maal verloren dit seizoen en Gembo heeft amper 2 keer verloren en 1 keer gelijk gespeeld. Laat ze maar komen de Gators. Eens zien of ze het Gembo-beest aankunnen?!
't Was even wachten op de foto's maar hier het verslag van een geslaagde zaterdagmiddag...
Afgelopen zaterdag zijn mijn cadetten oververdiend kampioen geworden in de provinciale A-reeks. Als bij toeval was deze laatste match van de competitie beslissend én moest ze trouwens gespeeld worden tegen de rechtstreekse concurrent, Makeba. Wij hadden een eerste ronde gespeeld zonder puntenverlies en in de tweede ronde lieten we op Pitzemburg, Westmalle en Brasschaat 5 punten liggen. Makeba daarentegen verloor in de heenronde 6 punten en speelde een, tot zaterdag, perfecte terugronde. Met als gevolg dat wij in het klassement een voorsprong van 1 punt te verdedigen hadden om te titel binnen te halen. De Luysbekelaar was speciaal voor deze titelmatch aardig volgelopen met een 100-tal toeschouwers.
Mijn jongens beseften zeer goed dat dit soort wedstrijden niet vaak voorkomen en ze zouden er alles aan doen om er een leuke en goede wedstrijd van te maken. Om te beginnen verrasten ze me voor de wedstrijd in de kleedkamer met een gesigneerd T-shirt. Ze wilden gewoon hun waardering laten blijken voor 3 enorm leuke seizoenen. 't Waren inderdaad 3 heerlijke jaren. Dergelijke ploeg zal ik niet snel meer tegenkomen; toffe kerels, heerlijke werklust, karaktervolle jongens, leergierig, vriendelijk, beleefd, grappig, aangenaam, plichtsbewust, eerlijk, vrolijk... Een uitzonderlijke groep...
Champs!!!
Na een spannende en schitterende wedstrijd van beide ploegen werd het uiteindelijk 81-72 in ons voordeel. Mijn jongens hebben zaterdag één van hun betere wedstrijden gespeeld en winst was het logische gevolg. Proficiat kerels! Na het laatste fluitsignaal kon het feest dus losbarsten. In de zaal mochten ze felicitaties in ontvangst nemen van ontroerde ouders en andere blije supporters. De tegenstrevers trakteerden ons ook op een prachtig applaus. Maar dat was stilte voor de storm, de champagne stond klaar in de kleedkamer. Het duurde dus niet lang voor het edele vocht in het rond spoot, door de kelen werd gegoten en over "stoere" kleerkasten stroomde. De overwinningsmars weerklonk, zelfs tot in de sporthal. De kleedkamer werd na het feest netjes gekuist door de spelers zelf!
Kampioenen!!!
Ook wat champagne?
Het kleedkamerfeestje ging over in een sober cafetariafeestje. Boven werd de zangstonde niet verder gezet. Het wakende oog van de aanwezige ouders was een te grote rem om nog verder uit de bol te gaan. We hebben er dan nog een gezellige pokernamiddag van gemaakt met een beperkte inzet van € 2,00. Dat liep voor mij af op een bewust verlies. 'k Kan op zo'n dag toch niet gaan lopen met al hun geld? Zoals altijd met deze jongens was het opnieuw een gezellige namiddag. Op enkele tornooien en een afsluitende BBQ na zit mijn periode met deze jonge mannen erop. 'k Zal ze missen. Merci kerels, dankzij jullie ben ik als coach en als mens enorm kunnen groeien.
Popol en zijn 2 vrouwen
Zijn 2 vrouwen
Wat is dit? Uw comments zijn welkom. De winnaar wordt uitgenodigd op de bank.
