Betrapt!

Eindelijk. Ze, de eerste betrapte, is blijven zitten en heeft zich laten fotograferen. Donderdagmiddag zat er een dame met een hele geschiedenis op de bank. Zico was met zijn vriendjes en vriendinnetjes gaan spelen in de crèche en wanneer ik hem naar huis bracht, betrapte ik een vermoeide wandelaar op de bank. 'k Heb haar vriendelijk aangemaand om te blijven zitten en zich te laten fotograferen. Ze voelde zich "terecht" een beetje betrapt en wilde direct vertrekken. De eerste 10s betrouwde ze het echt niet. Alsof ik boos was op haar omdat ze op de bank zat, wilde ze echt direct vertrekken. 'k Had Zico ondertussen in zijn bedje gelegd en de camera erbij gehaald én de deur achter mij toe getrokken met de sleutel nog binnen. Het lieftallige oude vrouwtje heeft me dan nog een tiental minuten gezelschap gehouden tot Catho thuiskwam van 't school. Vandaar dat er helemaal geen paniek was met Zico helemaal alleen in het huis en de deur op slot, Catho was onderweg.

De eerste betrapte bankzitter.

Het oude vrouwtje is "dans les quatre-vingts" zoals ze zelf zei. Of het nu 81 of 92 is, dat is niet meer zo duidelijk. Of ze was gewoon bescheiden. Ergens begin jaren 60 is ze met een blonde vlaamse man met blauwe ogen naar België gekomen vanuit Zuid-Spanje. Of hij nog leeft, heb ik uit haar verhaal niet kunnen opmaken. Haar frans, zo kon ze zich het best verstaanbaar maken, verraadde een heerlijke Zuid-Franse invloed, en voor zover ik het kon verstaan heeft ze daar ook een hele tijd vertoefd tijdens woelige spaanse periodes. Haar naam heb ik niet gevraagd, haar geboortedorp evenmin, maar dat het ergens in Zuid-Spanje was, is zeker. Een heel vriendelijk mens, niet bemiddeld, op weg met een buggy naar een nog minder bemiddeld gezin. De buggy zat vol overschot van bij een patissier, cake, biscuit, brownies,... Allemaal voor de kinderen daar bij mensen die ze wil helpen, en ze kon het niet laten om voor ons ook wat achter te laten voor ze weer vertrok met een zuiders "à la prochaine".


Gisteren dan weer, heb ik in de volgwagen gezeten bij Geert Van Bondt tijdens de tijdrit van de Ronde van België. Op uitnodiging van een van de vaders van mijn spelers ben ik heel de dag op stap geweest met Quick Step. Heel de dag werden we begeleidt door Jean-Marie Wampers, zelf nog ex-winnaar van Parijs-Roubaix. 's Morgens om half elf in het hotel in Aalst zijn we ontvangen door Lefevre himself met een koffietje want Wampers had nog familiale verplichtingen. In het hotel was er niet veel te zien, buiten wat renners die over en weer liepen. Op de middag zijn we dan gaan eten in restaurant Chipka. Nen heerlijke chateaubriand vers van de grill en cabernet-sauvignon om het door te spoelen. Allemaal op de kosten van, wie ben ik om daar nee op te zeggen? De tijdrit zelf bij Geert in de volgwagen was wel eens de moeite om te zien. 16km en een klets in de slipstream van Steven De Jongh, een hollandse brok spieren. Bij momenten 75km/u en bij momenten 30 km/u bergop!!! Ze mogen het nog vragen, maar dan voor een rit in lijn.

Greetz

G.