Sporten

Tijdens het afgelopen weekje vakantie heeft Zico veel tijd met zijn mama doorgebracht. Ze zijn gaan zwemmen, turnen, wandelen en spelen. Ik was immers bezig met een antwerpse sportweek, basketbal natuurlijk, en dat voor de allerkleinsten. Op de antwerpse basketbalweek in de Luysbekelaar hebben ze zich rotgeamuseerd tijdens de trainingen, shootingcontest en one on one competitie. Als afsluiter van de week toverden we de zaal in een heuse basketbal arena; tribunes, muziek én supporters (ouders) voor de verschillende finales voor alle categoriën. Iedereen heeft het enorm naar zijn zin gehad en de winnaars zijn allen met een bal naar huis gegaan. Deze zondag was het dan weer Zico zijn beurt om zich in het zweet te werken. Op naar de bewegingsschool in Grimbergen waar ze tot onze verbazing een volledig nieuw parcours hadden opgesteld. Niets was nog hetzelfde, het leek wel een andere zaal. Creatief omgaan met het boek van "Janssen en Fritsen" heet dat dan. Catho en ik waren blij als kleine kindjes dat er een airtrack stond voor Zico zijn groep. Maar onze kleine held vond dat maar niks, hij was volledig in de ban van de "bal-buisberg". De klim naar de grote glijbaan bleek ook spectaculair en gevaarlijk (zonder erg)! Check it out.




Ik wil u ook nog even wijzen op een schitterend cadeau dat Zico voor zijn verjaardag heeft gekregen. Door mij werd het spontaan uitgeroepen tot beste cadeau ooit. Catho had het zelfs geheim gehouden voor mij dat ze dit "besteld" had bij
de vriendinnen. Ze wist dus dat ik het ook prachtig zou vinden. Zico zelf is er ook gek van en speelt er graag mee al moet ik nog altijd helpen. 't Is dan ook speelgoed voor kinderen van 4-99 jaar...

Quadrilla

Quadrilla, een knikkerbaan gemaakt uit hout die je kan opbouwen tot verschillende banen. Het spreekt voor zich dat ik me al aardig heb moeten beheersen om geen extra stukken te gaan kopen. Man, daar gaan we nog serieuze torens mee bouwen!!

Nu we toch bezig zijn over kinderspeelgoed heb ik nog een tip. Zico is sinds een tijdje in de ban van schaduw, je kent dat wel, overal in huis volgt hij zijn schaduw. Op de kasten projecteert hij zichzelf als het donker is, hij is zelfs een keer serieus geschrokken als ik me ging moeien. Mijn hand werd iets te groot op de kast, de paniek op zijn gezicht sprak boekdelen. Oma Oosters heeft er dan maar een boekje over gekocht met een lampje erbij.

Wij hebben het in het nederlands!!

Die Oma's toch, ze hebben zo veel ervaring. Sindsdien is hij helemaal niet bang meer van schaduw. Een goeie zet dus!

Greetz

G.